Nowości  Współpraca    
 


Retronauta.pl > Hyperloop wiktoriańskich czasów (1863-1874)

2016-09-19 Hyperloop wiktoriańskich czasów (1863-1874)

150 lat temu pod centrum Londynu i potem Nowego Jorku podziemną rurą pędziły kapsuły z pasażerami poruszane sprężonym powietrzem.

Brzmi znajomo? Także w rurze poruszac się mają kapsuły Hyperloop, na które trwa obecnie "hype" w mediach.


London Pneumatic Despatch Railway

Idea poruszania obiektami w rurze nie jest nowa. Już w starożytności zauważono, że w rurze poruszać się mogą obiekty pchane ciśnieniem powietrza. W 1812 roku George Medhurst zaproponował to jako rozwiązanie do transportu ludzi. Koncepcję dalej rozwijali m.in. Vallance, Henry Pinkus, bracia Samuda. Teoretycznie jak i praktycznie w małej skali (jako popychacz kolejowego wagonika i poczta pneumatyczna).

London Pneumatic Despatch Railway

W 1859 roku dwóch brytyjskich dżentelmenów Thomas Rammell i Josiah Clark zaproponowało dla centrum Londynu podziemną sieć rur do transportu paczek i przesyłek (poczty). Kapsuła miała się poruszać cała w rurze. Było to wówczas centrum globalnego Imperium Brytyjskiego, w którym zbiegały się przesyłki z całego świata. Kapsuły łączyć miały oddalone od siebie dworce i sortownie pocztowe, tak aby poczty nie trzeba było transportować konno - już wtedy w Londynie były odczuwalne korki. Dlatego założyli oni firmę, która wybudowała pierwszy odcinek systemu London Pneumatic Despatch Railway (LPDR).

Zanim to się stało latem 1861 roku postawiono próbną trasę w Battersea, dziś dzielnicy Londynu. Ta testowa linia miała długość 413 metrów długości z zakrętami o promieniu do 91 m i nachyleniu od 1 do 22 stopni.


Testowa trasa

W środku rury położono tory o rozstawie 61 cm. Napęd stanowiła maszyna parowa o mocy 30 KM. To ona wytwarzała sprężone powietrze, które napędzały uszczelnione wulkanizowaną gumą kapsuły. Kapsuła ważąca około 3 ton osiągała w rurze prędkość do 60 km/h.


Zachowana do dziś w British Postal Museum & Archive kapsuła systemu LPDR (grafika: Mike Peel, Wikipedia (CC))

Crystal Palace Pneumatic Railway

W 1864 roku na wystawę w Pałacu Kryształowym w Londynie zbudowano trasę Crystal Palace Pneumatic Railway o długości 550 metrów. Podróż trwała 50 sekund. Linia operowała zaledwie kilka miesięcy.


Crystal Palace Pneumatic Railway - warto zwrócić uwagę na kołnierz uszczelniający

Linia ta była sprawdzianem przed budową pneumatycznej kolei pomiędzy stacją Waterloo i Whitehall. W pojedynczej kapsule podróżować miało 25 pasażerów. Z powodu m.in. kryzysu częściowo zbudowanej linii nie dokończono.

Beach Pneumatic Transit

Kilka lat później, bo w 1870 roku zbudowano Beach Pneumatic Transit, demonstracyjny odcinek w Nowym Jorku. 22 osób podróżowało w tunelu pod Broadway'em o średnicy 2,4 m i długości 95 m. W ciągu roku działania sprzedano 400 tys. przejażdżek.


Beach Pneumatic Transit

Tunel planowano przedłużyć do 8 km do Central Parku. Po wielu przeszkodach ze strony władz, gdy w końcu udało się uzyskać pozwolenia na przedłużenie przyszedł krach giełdowy 1873 roku, który spowodował wycofanie się inwestorów. Tunel zamurowano z pojazdem w środku.

London Pneumatic Despatch Railway Crystal Palace Pneumatic Railway Beach Pneumatic Transit Hyperloop
Użytkowanie 1863-1874 1864 1870-1873 w planach
Lokalizacja Londyn Londyn Nowy Jork USA?
Cel towary ludzie ludzie ludzie i towary
Rura
- średnica 2,2/3,3 m 3,0 na 2,7 m 2,4 m 2,2 m
- długość 550 m 95 m 560 km
- materiał stal cegła cegła stal
- ciśnienie atmosferyczne atmosferyczne atmosferyczne 1/1000 atmosferycznego
Kapsuła
- wymiary 1,35 x 1,1 m
- masa 3 t
- pojemność - 22 osób
- prowadzenie koła na torach koła na torach koła na torach poduszka powietrzna
- prędkość 60 km/h 40 km/h 970 km/h

Wsparcie

Wesprzyj dalszy rozwój serwisu internetowego Retronauta.pl. Nie blokuj i reaguj na reklamy, sprawdź poniższe strony naszych partnerów. W ten sposób zapewniasz sobie dalsze wiadomości z przeszłości za darmo.

Retronauta.pl na serwisach społecznościowych: